Idyllische windmolens, eindeloze verten en een uniek vlechtwerk van schilderachtige waterlopen, waarvan met name de  aangelegde grachten tot op de dag van vandaag het beeld in veel Nederlandse steden bepalen. Sommigen hebben op het water zelfs hun thuis gevonden – zoals Lex van Doorn. Kalm kabbelt het water van de Utrechtse Vecht, een circa 40 kilometer lange rivier in de buurt van het IJsselmeer, tegen de houten planken van de woonboot. Voor Lex van Doorn is dit nog steeds een zeer rustgevend geluid. Zo'n tien jaar geleden verruilde de charmante Nederlander het bruisende Amsterdamse stadsleven voor een gemoedelijk bestaan op een woonboot in de buurt van Utrecht. 

“Ik ben opgegroeid in Utrecht", begint Lex zijn verhaal over zijn verhuizing het water op. "Als kind al was ik gefascineerd door het leven op een woonboot." Op de rustige rivier liggen slechts vijf woonboten die permanent bewoond mogen worden. Op een daarvan woont hij tegenwoordig met zijn zoon Beau. "Het element water vormt een rode draad in mijn hele leven", vertelt hij verder. "Ik heb veel gevaren en heb ook een tijd als diepzeeduiker gewerkt." Nog steeds is de 51-jarige Nederlander werkzaam in de scheepvaartindustrie. "Niemand keek er dus echt van op toen ik vertelde over mijn plannen om naar een woonboot te verhuizen", lacht Lex.